ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΙΤ/ΝΩΝ ΑΧΑΪΑΣ "ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ" ΤΙΜΑ ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ

Η ΠΑΤΡΑ ΣΥΣΣΩΜΗ ΤΙΜΗΣΕ  ΤΗΝ 190^Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΗΡΩΙΚΗΣ ΕΞΟΔΟΥ  ΤΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ  ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

Την Κυριακή το πρωϊ 17 Απριλίου 2016 η Πάτρα σύσσωμη τίμησε με επιβλητικό τρόπο το αίμα που χύθηκε από τους ήρωες Εξοδίτες  στο Μεσολόγγι. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Σύλλογος Αιτωλοακαρνάνων Αχαϊας «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ», με συνδιοργανωτή τον Δήμο Πάτρας, την Τροχαία Πάτρας, την Ιερά Μητρόπολη Πατρών, τον ΛΥΧΝΟ – TV ΠΑΤΡΑΣ και τον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας. Συμμετείχαν στην διοργάνωση το τοπικό τμήμα ανδρών ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ HJ_25 «ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ»,  το τοπικό τμήμα γυναικών ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ με την ονομασία DAUGHTER OF PENELOPE (D.O.P. 433) ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΠΑΤΡΑΣ, ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΟΥΛΙΟΥ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ», ο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΕΡΨΗΣ,  η Βυζαντινή χορωδία ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ με την ονομασία ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ "ΑΡΧ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΒΑΛΛΗΝΔΡΑΣ" και ένστολο τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Πάτρας.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Ιωάννης Πορφύρης με το επιτελείο του δέκα μέρες πριν κήρυξε επιστράτευση και ντύθηκαν με Ελληνική παραδοσιακή στολή πάνω από 70 άτομα. Το φαινόμενο ήταν καταπληκτικό. Το κέντρο της  Πάτρας μύριξε έντονα παραδοσιακή Ελλάδα, μια και η πομπή άρχιζε από την Ευαγγελίστρια και έφτανε στην Πλατεία Ολγας. Ξεχωριστή λαμπρότητα έδινε στην πομπή το τμήμα των τεσσάρων ΚΑΡΥΑΤΙΔΩΝ με τους δύο βωμούς που έκαιγαν λιβανωτό, τα δάφνινα στεφάνια στα κεφάλια των και την υπέροχη λευκή στολή της αρχαίας Ελληνίδας!

Το πρωί ετελέστη Αρχιερατική θεία Λειτουργία και Αρχιερατικό Μνημόσυνο, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Νικοδήμου, που σαγήνευσε το εκκλησίασμα με τον υπέροχο εμπνευσμένο επετειακό λόγο του. Η ντυμένη παραδοσιακά νεολαία ένιωσε μεγάλη ευλογία, όταν ο Σεβασμιώτατος κατέβηκε ανάμεσά τους και τους ευλόγησε ένα ένα και μία – μία, δίνοντας τους το ευλογημένο αντίδωρο. Την τελετή αναμετάδιδε LIVE  ο τηλεοπτικός σταθμός της Ι.Μ. Πατρών ΛΥΧΝΟΣ και το απόλαυσαν και διαδικτυακά μέχρι τον Καναδά. Οι Αιτωλοακαρνάνες δεήθηκαν και υπέρ αναπαύσεως του αειμνήστου συμπατριώτη τους Αρχιμανδρίτη πατρός Αθανασίου Λυμπεροπούλου ιδρυτού δωρητού του εν χειμερία νάρκη ευρισκομένου ιδρύματος «ΑΡΤΟΣ ΖΩΗΣ».

Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας, μια τεράστια τιμητική πομπή λιτανείας με κεφαλή την δαφνοστεφανωμένη εικόνα της Εξόδου και με την συνοδεία της Μπάντας του Δήμου οδηγήθηκε στον τύμβο της Πλατείας Όλγας, όπου τελέστηκε μνημόσυνο για τους ήρωες, προεξάρχοντος του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού της Ευαγγελιστρίας αρχιμ. π. Αμβροσίου Γκουρβέλου.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων δόξης από τους παρακάτω:

1. Δικηγόρο παρ Αρείω Πάγω κ. Ευάγγελο Παπαγεωργίου Αιτωλοακαρνάνα νομικό σύμβουλο του Υπουργείου Επικρατείας και πολιτευτή Αιτωλ/νίας.

2. Εκ μέρους της Περιφέρειας Δυτ. Ελλάδος η πρόεδρος Περιφ. Συμβουλίου κα Αναστασια Τογιοπούλου.

3. Εκ μέρους του Δήμου Πάτρας o  Αναπληρ. Δημάρχου και Αντιδήμαρχος  κ. Παναγιώτης Μελάς.

4. Από την ομογενειακή μας οργάνωση γυναικών της AHEPA HELLAS DAUGHTER OF PENELOPE, η past GOVERNOR αδελφή κα Μαρία Φωκά. 

5. Από την ομογενειακή μας οργάνωση ανδρών  ΑΧΕΠΑ και το Τμήμα Πάτρας HJ 25 «ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ»  o Γεν. Γραμ. ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ & Αντιπρόεδρος ΣΥΛ ΑΙΤ/ΝΩΝ ΑΧΑΪΑΣ κ. Νεκτάριος Βαρελάς.

6. Από τον ΣΥΝΔ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΕΛΛΗΝ. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΑΧΑΙΑΣ ο πρόεδρος & επί σειρά ετών πρόεδρος των Μεσσηνίων Αχαϊας κ. Κων/νος Βοργιάς.

7. Από τον σύλλογο των εν Πάτραις Κερκυραίων  η κα Μαρία Πολύζου.

8. Από τον Συνδέσμο Ναυπακτίων Πάτρας Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ  ο Αντιπρ.  πρ. Λυκειάρχης κ.  Ευάγγελος Τηλιγάδης.

9. Από τον Σύλλογο των εν Πάτραις Δωριέων η πρόεδρος κα Σία Πανουργιά.

10. Από τον Σύλλογο των εν Πάτραις Μεσσηνίων η κα Μαρία Ποδαρά.

Από τον Σύλλογο των Αιτ/νων Αχαϊας «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ο ειδικος Γραμματέας κ. Γεώργιος Τσώτας,

11. Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Τέρψης ο πρόεδρος κ. Νικόλαος  Γραικούσης.

12. Από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σουλίου Πάτρας ο αρχηγός του αγήματος.! 

Ευθύς αμέσως  το Βυζαντινό μουσικό τμήμα ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ "ΑΡΧ. ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΒΑΛΛΗΝΔΡΑΣ" έψαλλε το «Τη Υπερμάχω», το απολυτίκιο Ιερού Ναού της Ευαγγελιστρίας, το απολυτίκιο «Την Καινή Ανάστασιν» και το «Τις Θεός Μέγας», κλείνοντας το χορωδιακό πρόγραμμα με ένα υπέροχο άγνωστο ΣΟΛΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΚΟ τραγούδι από τον χοράρχη και ιδρυτή της χορωδίας ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ καθηγητή πρωτοψάλτη Βυζαντινής Μουσικής κ. Βασίλειο Π. Καυκόπουλο, που αφιέρωσε στον πρόεδρο των Αιτωλοακαρνάνων Αχαΐας  και πρόεδρο του Τμήματος ΑΧΕΠΑ ΠΑΤΡΑΣ κ. Γιάννη Πορφύρη για τις ατέλειωτες όπως είπε προσφορές του  στην Ελληνική παράδοση, εν μέσω χειροκροτημάτων! Η  Μπάντα του Δήμου έδωσε το δικό της υπέροχο στίγμα στην εκδήλωση και η χορωδία έψαλλε και τον Εθνικό μας Ύμνο. 

Ακολούθησε η διανομή κόλλυβων, προσφορά εδώ και σαράντα πέντε χρόνια του Γραφείου Τελετών ΤΣΑΝΤΑΡΛΙΩΤΗ και η αποχώρηση των επισήμων.

Κλείνοντας ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Γιάννης Πορφύρης ευχαρίστησε όλους τους εμπλεκομένους ονομαστικά.

Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Επικρατείας  κ. Ευάγγελος Παπαγεωργίου  με την σύζυγό του και την ακολουθία του, ο κ. Γενικός Περιφ. Αστυνομικός Διευθυντής Δυτ. Ελλάδος  Υποστράτηγος Φώτιος Τσόλκας, ο Α! Βοηθός της Γεν. Αστυνομικής Διεύθυνσης Δυτ. Ελλάδος Αστυνομικός Διευθυντής κ. Νικόλαος Κοτρωνιάς, ο Υποδιοικητής Τροχαίας Πατρών Αστυνόμος Β! κ. Δημήτριος Αντωνιάδης, από το στρατό ο Δκτής της 76 ΜΕ Σχης Δημητρακάκης Θεόδωρος, η Πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος ΕΕΣ κ. Μόνικα Σολωμού, ο Αντιπρόεδρος του Π.Ε.Α.Κ. Πάτρας κ. Νεκτάριος Βαρελάς, το Σώμα των Εθελοντών Ε.Ε.Σ. ένστολο  και το μέλος μας κ. Τουλάτος Κ. αντιπροσωπεία του Δ.Σ. του Φάρου Ποντίων Πάτρας, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Νίκος Τζανάκος, αντιπροσωπεία της Ενωσης Κυπρίων Αχαϊας, αντιπροσωπείες των συλλόγων Ο.Τ.Ε., Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αλισσού, ο Αντιπρόεδρος των Λογοτεχνών δυτ Ελλάδος κ. Λεων. Καρνάρος κ.α.

Μετά το πέρας το Δ.Σ. των Αιτωλ/νων κέρασε τους φίλους που ήρθαν από άλλες πόλεις στο διπλανό αναψυκτήριο.

Το Σάββατο του Λαζάρου οι Αιτ/νες Αχαϊας θα εκδράμουν και θα συμμετάσχουν στην παρέλαση του Μεσολογγίου.

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ:

https://youtu.be/BCKFMGAc8tM

https://youtu.be/kpysLSKCYLk

https://youtu.be/_GCgfzodu-Q

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΧΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ

Επιμέλεια Αναστασίου Στασή, προέδρου του Συνδέσμου Αχαίας - Κύπρου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ

41 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΧΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ - FORUM ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ 2014 - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Επιμέλεια Αναστασίου Στασή, προέδρου του Συνδέσμου Αχαίας - Κύπρου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ

ΑΧΑΪΑ - ΚΥΠΡΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ & ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ

ΣΤΡ. ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΛΙΤΣΗΣ,  ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΟΥ ΑΤΤΙΛΑ ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΣΑ & ΜΑΡΤΥΡΕΙ...

Επιμέλεια ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΡΦΥΡΗ Ε.Α Π/Β

H μαρτυρία ενός στρατιώτη της EΛΔYK, που αιχμαλωτίστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1975 και έζησε σε πλήρη απομόνωση στα... χέρια του «Aττίλα» στην κατεχόμενη Λευκωσία. Εμεινε αιχμάλωτος στα μπουντρούμια του Αττίλα στην κατεχόμενη Λευκωσία για 14 μήνες και 22 μέρες. Κανείς -ούτε συγγενείς, ούτε οι στρατιώτες στην ΕΛΔΥΚ- δεν ήξερε πού βρισκόταν. Αν δεν είχε καταφέρει να αποδράσει, ο Λάμπρος Πλίτσης μπορεί να ήταν μία ακόμη ιστορία αγνοουμένου της κυπριακής τραγωδίας το 1974.

Σήμερα, 40 χρόνια μετά, ζει μόνιμα στη Λάρισα... ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΗΜΕΝΟΣ....

   

Βρέθηκα στην Κύπρο στις 19 Ιουλίου του 1974, μία μέρα πριν από την τουρκική εισβολή. Ημουν ήδη έναν χρόνο στρατιώτης, θυμάται ο 62χρονος σήμερα Λάμπρος Πλίτσης. Αποβιβαστήκαμε στην Αμμόχωστο, μεταφερθήκαμε στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στη Λευκωσία και ίσα που προλάβαμε να κοιμηθούμε λίγες ώρες. Τα χαράματα μάς ξύπνησαν οι βομβαρδισμοί των τουρκικών αεροπλάνων».

 

Η πρώτη βόμβα του τουρκικού στρατού έπεσε στο στρατόπεδο της ελληνικής δύναμης. Στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους, άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά.
Εκείνες τις ώρες επικρατούσε πλήρες χάος, διηγείται στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Πλίτσης. «Δεν θα ξεχάσω τον υπασπιστή Παπαλάμπρου, ο οποίος ήταν ο μόνος που είχε την ψυχραιμία να μας πει: "Παιδιά έχουμε πόλεμο, όλα θα πάνε καλά".

Ακολούθησαν μάχες σώμα με σώμα. Στο στρατόπεδο της Τουρκικής Δύναμης Κύπρου (ΤΟΥΡΔΥΚ), στο απέναντι ύψωμα, οι νεκροί και τραυματίες ήταν πολλοί. Ακόμη και στην εκεχειρία, που υποτίθεται πως επιβλήθηκε στις 22 Ιουλίου, οι μάχες μαίνονταν. Θυμάμαι ένα περιστατικό, που ήμασταν στο στρατόπεδο και οι Τούρκοι πραγματοποιούσαν επίθεση. Μας έλεγαν οι προϊστάμενοί μας "Μη ρίχνετε". Κι αν δεν ήταν ένας λοχαγός, Αρώνης λεγόταν, να μας δώσει εντολή "Ανοίξατε πυρ", θα μας είχαν σφάξει σαν τα κοτόπουλα».

Στις 23 Ιουλίου, ο Λάμπρος Πλίτσης βρέθηκε με τον λόχο του στον Πενταδάκτυλο. Στον δρόμο - αν και εκεχειρία - τα αεροπλάνα των Τούρκων πετούσαν από πάνω τους. Εκεί έμειναν μέχρι τον δεύτερο Αττίλα... και συνεχίζει να θυμάται…

«Ο πόλεμος ήταν καθημερινός. Εκεχειρία δεν τηρήθηκε. Τα πάντα ήταν προδομένα. Εμείς οι στρατιώτες δώσαμε την ψυχή μας για να κρατηθεί η Κύπρος….

Πολλοί Κύπριοι μας υποδέχθηκαν καλά, άλλοι δεν μας ήθελαν. Μας βλέπανε σαν χουντικούς, σαν εμείς να φταίγαμε για τον Αττίλα. Εμείς τα μάθαμε και τα καταλάβαμε αυτά πολύ αργότερα, γιατί τότε ήταν τόσο μπερδεμένα όλα που δεν μπορούσαμε παρά να εκτελούμε τις εντολές των ανωτέρων μας».

Κι ενώ οι Τούρκοι είχαν πια καταλάβει το 1/3 της Μεγαλονήσου, οι Ελλαδίτες στρατιώτες συνέχιζαν να παρευρίσκονται στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στη Μαλούντα…

Η ΣΥΛΛΗΨΗ

…Και τότε μου συνέβη αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Βρέθηκα στη Λευκωσία και έπεσα πάνω σε μια τουρκική περίπολο. Είναι το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι από τη σύλληψή μου στις 3 Σεπτεμβρίου του 1975. Ξύπνησα σε ένα μπουντρούμι με πρησμένο κεφάλι και πόδια. Αυτό ήταν. Εμεινα 14 μήνες και 22 μέρες... Και να σκεφτείτε πως σε 3 μήνες θα απολυόμουν».

Ο Πλίτσης ήταν σε πλήρη απομόνωση κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του. Δύο φρουροί βρίσκονταν μονίμως έξω από την πόρτα του κελιού του, ενώ δεν επιτρεπόταν να έρχεται σε επαφή με κανέναν. Κατά τις μετακινήσεις του, του φορούσαν κουκούλα.

«Εμαθα αργότερα ότι ήμουν στην τουρκική φυλακή στο μικρό Καϊμακλί, που στα ελληνικά λέγεται Ομορφίτα. Κανείς δεν ήξερε πού ήμουν. Οι στρατιωτικοί της ΕΛΔΥΚ ρωτούσαν για μένα, αλλά οι τουρκικές Αρχές δεν τους έδιναν καμία πληροφορία», λέει.

AΠOΠEIPA AΠOΔPAΣHΣ

«Εγώ στην απομόνωση δεν έβλεπα την ώρα να δω την ελληνική σημαία, τα ελεύθερα χώματα. Τι κι αν πέθαινα; Ετσι κι αλλιώς ήμουν νεκρός. Εβαλα λοιπόν μπροστά το σχέδιο της απόδρασής μου. Το έπαιξα λίγο τρελός - για παράδειγμα έπαιζα ποδόσφαιρο χωρίς μπάλα - και τελικά κατάφερα να αποδράσω με ένα πιρούνι. Μια ολόκληρη διμοιρία με ακολούθησε.

Εφτασα στο σημείο που έβλεπα την ελληνική σημαία. Αλλά δεν τα κατάφερα να περάσω. Ο τουρκικός στρατός με βρήκε λιπόθυμο το πρωί και με συνέλαβε ξανά».

Η απόπειρα απόδρασης του Λάμπρου Πλίτση έκανε ωστόσο γνωστή την κράτησή του στα κατεχόμενα και αποδείχθηκε σωτήρια. Επιτέλους, μαθεύτηκε πως στις τουρκικές φυλακές υπήρχε ένας Ελληνας, που κρατείτο αιχμάλωτος. Τότε άρχισαν οι κινήσεις για την απελευθέρωσή του. «Πέρασα στρατοδικείο και οι Τούρκοι με καταδίκασαν για κατασκοπεία ακριβώς τις ημέρες που ήμουν αιχμάλωτος. Οταν έφτασα στην ελεύθερη Κύπρο, δεν το πίστευα πια... Δεν πίστευα καν ότι είχα μείνει ζωντανός», μας λέει.

TO ΠAPAΠONO

«H ελληνική πολιτεία δεν μου αναγνώρισε ότι πολέμησα» Απελευθερωθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1976 και τον Νοέμβριο, ο Λάμπρος Πλίτσης κατάφερε επιτέλους να γυρίσει στην Ελλάδα. «Η ελληνική Πολιτεία δεν πλήρωνε ούτε ένα εισιτήριο για να... πάρει πίσω τον αιχμάλωτό της, έναν άνθρωπο από αυτούς που πολέμησαν για τα ελληνικά χώματα. Κι όχι μόνο αυτό, όταν γύρισα στην Ελλάδα πέρασα και στρατοδικείο, γιατί με είχαν κηρύξει λιποτάκτη. Η αιτία ήταν ότι, πριν συλληφθώ, απέμεναν 3 μήνες θητείας που δεν είχα περάσει. Τελικά, τους έκανα κι αυτούς, αθωώθηκα φυσικά και από το στρατοδικείο», τονίζει.

Οταν επέστρεψε στη Λάρισα, ο Λάμπρος προσπάθησε να ξεχάσει. Εφτιαξε τη δική του οικογένεια, απέκτησε 3 παιδιά και ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο που τόσο αγαπούσε - ξάδερφός του είναι ο πολύ γνωστός τερματοφύλακας Γιώργος Πλίτσης. Στην Κύπρο δεν ξαναπήγε ποτέ, λίγο από φόβο, λίγο λόγω συγκυριών. Ομως, όπως μας λέει, το μυαλό του είναι πάντα εκεί. «Η ελληνική Πολιτεία δεν μου έχει αναγνωρίσει ότι πολέμησα, ότι αιχμαλωτίστηκα, ότι έδωσα -όπως και τόσοι άλλοι- τα πάντα για την πατρίδα μου...

Οσοι όμως γυρίσαμε ζωντανοί, πάντα θα είμαστε ‘’εκεί’’, γιατί ‘’εκεί’’ χάσαμε φίλους, είδαμε ματωμένους τους συντρόφους μας... Πιστεύω ότι κάποιοι από τους αγνοούμενους είναι ακόμη ζωντανοί και ελπίζω σύντομα να έρθουν πίσω. Οσο για μένα, ποτέ δεν μετάνιωσα για τα όσα έκανα, για τα όσα πρόσφερα, για τα όσα διακινδύνευσα... Αν χρειαζόταν, θα τα έκανα ξανά όλα από την αρχή...».

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

ΠΗΓΗ

http://chalarisargiris.blogspot.gr

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΧΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ - ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Επιμέλεια Αναστασίου Στασή, προέδρου του Συνδέσμου Αχαίας - Κύπρου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΒΟΣΚΟ

ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΑΡΧΑΙΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΝΔΡΕΑ Ι. ΒΟΣΚΟΥ

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ Ι. ΒΟΣΚΟΣ, από την Άνω Ζώτεια της Κύπρου, είναι Ομότιμος Kαθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε επίσης στα Πανεπιστήμια Λωζάνης, Κρήτης και Κύπρου. Το ερευνητικό, επιστημονικό και διδακτικό του έργο είναι επικεντρωμένο στον ΟΜΗΡΟ και στην Αρχαϊκή Λυρική ποίηση, στην Κριτική του κειμένου, και στη Συγκριτική Φιλολογία, κατά κύριο δε λόγο στην ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ (με άλλες λέξεις: στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ) ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ. Εξακολουθεί να διδάσκει, εθελοντικά, θέματα της Αρχαίας Κυπριακής Γραμματείας στον μεταπτυχιακό κύκλο, προώθησε και προωθεί ποικιλοτρόπως, σε στενή συνεργασία με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου (κατά κύριο λόγο), τη διαθεματική διδασκαλία της στη Μέση Εκπαίδευση. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας και μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνικής Μετάφρασης και άλλων Επιτροπών. Είναι Εταίρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και Αντιπρόεδρος της Ανθρωπιστικής Εταιρείας.

Ως ενεργό μέλος της Επιτροπής του Ε.Κ.Π.Α. για την Κύπρο συνέβαλε σημαντικά στην οργάνωση 19 Σεμιναρίων Αρχαίας Κυπριακής Γραμματείας στην Αθήνα και 17 Συμποσίων στη Λευκωσία, 29 πολυμελών Εκπαιδευτικών εκδρομών του Πανεπιστημίου Αθηνών στο νησί, 17 Πολιτιστικών Τριημέρων και εκατοντάδων άλλων εκδηλώσεων για την Κύπρο, με σημαντικές σχετικές εκδόσεις. Διετέλεσε συν τοις άλλοις Πρόεδρος της Ενώσεως Κυπρίων Ελλάδος και της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδος, Γεν. Γραμματέας της Πανελλήνιας και Αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, Ταμίας της Επιτροπής για την Προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Κύπρου, Πρόεδρος του Θεατρικού Οργανισμού Κυπρίων Ελλάδος, Μέλος (επί εξαετία) και Συντονιστής (επί τετραετία) της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Ακαδημαϊκών» της Κύπρου και της Παγκόσμιας «Διαπανεπιστημιακής Επιτροπής Έρευνας για την Κύπρο». Το 1955-59 (ως μαθητής) υπηρέτησε στις τάξεις της Α.Ν.Ε. καί της Π.Ε.Κ.Α., το 1964 (ως εθελοντής φοιτητής) και το 1974 στην Κυπριακή Εθνοφρουρά ως Έφεδρος Αξιωματικός. Για το πνευματικό του έργο και την όλη προσφορά του έχει τιμηθεί από το Υ.ΠΑΙ.ΠΟ. της Κύπρου με το βραβείο «ΟΝΗΣΙΛΟΣ», από τον Δήμο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, και από την Ακαδημία Αθηνών για τους 4 τόμους της Αρχαίας Κυπριακής Γραμματείας. Είναι επίσης Επίτιμος Δημότης Χίου, και άλλων Δήμων.

Κυριότερα έργα του:  Μελέαγρος - Αχιλλεύς και Φοίνιξ (Συμβολή εις την έρευναν της ενότητος της Ιλιάδος), 1974 (διδακτορική διατριβή), με Γαλλική μετάφραση: 1997 και 2010² / Από τη Μετάφραση στο Πρωτότυπο (Συμβολή στην ανανέωση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση), Α. Βοσκού - Θ. Παπακωνσταντίνου, 1992 /  Μορφώ παροικήσουσι, 1999   /  Αρχαία Κυπριακή Γραμματεία, τόμ. 1-4, 1995-2008.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΧΑΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ -ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΗΡΩΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Επιμέλεια Αναστασίου Στασή, προέδρου του Συνδέσμου Αχαίας - Κύπρου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ

ΥΠΛ/ΓΟΣ (ΠΖ)

ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

[ΖΩΡΙΑΝΟ ΔΩΡΙΔΟΣ 1935 – ΛΩΡΟΒΟΥΝΟ ΤΗΛΛΥΡΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ 1964]

Το χωριό Ζωριάνο βρίσκεται στην πρώην Επαρχία Δωρίδος της Στερεάς Ελλάδος ή όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, την Ρούμελη .Σκαρφαλωμένο στα Βαρδούσια, σε μια περιοχή μπαρουτοκαπνισμένη από την Ελληνική Επανάσταση. Ανεβαίνοντας για το χωριό, ανατολικά των Βαρδουσίων συναντάμε την Ι.Μ. Παναγίας της Βαρνάκοβας, την αντίστοιχη Λαύρα της Ρούμελης, της οποίας η βοήθεια και η συμμετοχή κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, ήταν ανεκτίμητη μέχρι που ο Τούρκος κατακτητής,  μετά από μάχες με ηρωικές μορφές να την προασπίζονται, την έκαψε με την κατάληψη της. Πλησιάζοντας το χωριό  συναντάμε κοντά στο Κροκύλειο, τον τόπο γέννησης του Μακρυγιάννη  ενώ πιο πάνω στη Αρτοτίνα, είναι το Μοναστήρι που ήταν καλόγηρος ο Αθανάσιος Διάκος.

Σ’ αυτή την γη, την ποτισμένη με τον αγώνα της ελευθερίας θα γεννηθεί το 1935 ο  Νικόλαος Παπαγεωργίου του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής. Δημοτικό σχολείο θα  πάει στο χωριό με Δάσκαλο τον πατέρα του και θα συνεχίσει στην Ναύπακτο. Στο Γυμνάσιο θα μαθητεύσει στο 5^ον  Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και στο 7ον Γυμνάσιο Αρρένων Παγκρατίου.

Ο μικρός Νικόλας, τα μαθήματα Πατριδογνωσίας θα τα πάρει από τον Δάσκαλο πατέρα του, ο οποίος είχε πολλά χρόνια εμπόλεμης υπηρεσίας, ως έφεδρος Αξιωματικός. Είχε υπηρετήσει σε εμπόλεμες μονάδες στον Ελληνοβουλγαρικό πόλεμο, στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στην Μικρασιατική καταστροφή, όπου και τραυματίστηκε βαριά στο χέρι. Του απενεμήθη το Μετάλλιο Ανδρείας. Το 1940 θα υπηρετήσει ως έφεδρος Λοχαγός. Με αυτή την προσφορά του, ο πατέρας Παπαγεωργίου, θα εμπνεύσει και τα παιδιά του την αγάπη για την Πατρίδα. Ο  αδελφός του Νικόλα, Παναγιώτης, θυμάται και σήμερα τα πατριωτικά ποιήματα που τους μάθαινε ο πατέρας τους. Ανάμεσα σ αυτά   ΄΄ Η κόρη της Ρούμελης ΄΄, Ο ανδριάντας του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ ΄΄, ΄΄ Ο βράχος και το κύμα ΄΄, ΄΄ Το χάνι της Γραβιάς ΄΄ ,  ΄΄ Τα δυο ντουφέκια ΄΄ και άλλα. Περιέγραφε στα παιδιά του τους ηρωισμούς της Ελληνικής Επανάστασης του ΄21 αλλά και τους νεώτερους αγώνες του Έθνους.

Στις 22-09-1954, ο Νικόλας, εισάγεται  στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Στις 27 – 07 - 1957 ονομάζεται Ανθυπολοχαγός. Κατά την δήλωση επιλογής όπλου ή Σώματος, επέλεξε το Πεζικό, γιατί το θεωρούσε το Βασιλιά των όπλων. Εντάσσεται στις καταδρομές και εκπαιδεύεται ως αλεξιπτωτιστής, υπηρετώντας σε διάφορες μονάδες στην Ελλάδα. Το 1963 εκπαιδεύεται ως πιλότος αεροσκαφών και υπηρετεί στην αεροπορία στρατού.

Από την πρώτη στιγμή όταν τελείωσε την Σχολή Ευελπίδων, είχε έντονη  επιθυμία  να κατέβει στην Κύπρο να βοηθήσει στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των αποικιοκρατών Άγγλων. Την  ευκαιρία που επεδίωκε θα την  βρει τον Φεβρουάριο του 1964.  Διαπιστώνει από κάποιο τυχαίο γεγονός, μετά από επίσκεψη στο σπίτι  Κύπριου συνάδελφου του, και αφού ο φίλος του  θα φύγει μυστικά για το νησί, ότι υπάρχει αποστολή για την Κύπρο. Αμέσως ανεβαίνει στο Αρχηγείο Στρατού και ζητά επιτακτικά να συμμετάσχει και αυτός στις αποστολές. Θα αναχωρήσει με μυστική αποστολή στις 7 Μαΐου 1964, επικεφαλής 55 υπαξιωματικών που μαζί τους μετέφεραν 130 τόνους πυροβόλα και πυρομαχικά.

Στην Κύπρο αρχικά θα αναλάβει διοικητής στο ζωτικό χώρο κοντά στο φρούριο του Αγίου Ιλαρίωνα. Με την ίδρυση της 31^ης  Μ.Κ. με έδρα την Ευρύχου  Σολέας, θα αναλάβει διοικητής του 3^ου Λόχου.

Στις 26 Ιουλίου 1964 γυρίζει στην Αθήνα, για να παρευρεθεί στους γάμους της αδελφής  του  Αθηνάς. Και ενώ είχε την δυνατότητα να παραμείνει για αρκετές μέρες, πληροφορείται για την όξυνση της κατάστασης στην Κύπρο. Γυρίζει στο νησί στις 6 Αυγούστου και φτάνοντας στην Λευκωσία περνά από την Διοίκηση. Εκεί του επιδίδουν να μεταφέρει  προσωπικά την διαταγή προς τον Διοικητή Καταδρομών για προώθηση της 31^ης Μ.Κ., στο μέτωπο Μανσούρας – Κοκκίνων. Με εκπαίδευση 25 ημερών η Μ.Κ. αναχωρεί την νύκτα 6 προς 7 Αυγούστου και φτάνει στην περιοχή ΠΕΖΕΜΑ ΝΥΜΦΩΝ, όπου και θα αναλάβει την αποστολή της.

Την επομένη μέρα 7 Αυγούστου στις 15.30 ξεκίνησε η επίθεση. Η 31 ΜΚ κινήθηκε σε δύσβατη περιοχή και μεγάλη κλίση εδάφους. Στο Λωρόβουνο οι καταδρομείς επιτέθηκαν από δυτικά, σε δυο κατευθύνσεις. Στα αριστερά ο 1^ος Λόχος βόρεια και στα δεξιά ο 3^ος Λόχος νότια. Ακολουθούσαν ο 2^ος Λόχος και ο Λ.Υ. – Δ.Μ.  Ο Διοικητής της Μοίρας βρισκόταν με τον 3^ον Λόχο στην πιο δύσκολη κατεύθυνση. Το έδαφος δύσβατο και εξαιρετικά ανώμαλο. Εκεί συνάντησαν τις σοβαρότερες αντιστάσεις και υπέστησαν απώλειες. Ο Υπλχος Παπαγεωργίου οδηγούσε  τους άνδρες του και ετοιμαζόταν να εισέλθει και να εκκαθαρίσει εχθρικό φυλάκιο, όταν δέχθηκε τα εχθρικά πυρά. Ένας από τους άνδρες του που βρέθηκε δίπλα του, του έσκισε το πουκάμισο και έδεσε το τραύμα με επίδεσμό. Ο Υπλχος επιδιώκοντας να μην διακοπεί η ορμή της επίθεσης φώναξε ΄΄ Δεν είναι τίποτα παιδιά, μάχεσθε ΄΄.  Λίγο αργότερα ο ήρωας ξεψύχησε. Ο Διοικητής της Μοίρας έτρεξε επί τόπου, γονάτισε,  πήρε το σφυγμό του   και διαπίστωσε τον θάνατο του. Σε ελάχιστα λεπτά μετά τον Υπλχο έπεσε νεκρός και ο διαβιβαστής του,  καταδρομέας Γεώργιος Απληκιώτης. Ενώ οι τραυματιοφορείς προσπαθούσαν να μεταφέρουν τους πεσόντες, ο οπλοπολυβολητής Μιχαήλ Κουσουλίδης προωθήθηκε και άνοιξε πυρ, για να τους καλύψει, μια βολίδα τον πέτυχε στο μέτωπο φονεύοντας τον ακαριαία.

 

ΓΕΩΡ. ΑΠΛΗΚΙΩΤΗΣ

Η οικογένεια πληροφορείτε το τραγικό γεγονός. Η Μητέρα του σαν γνήσια Ρουμελιώτισσα για να παρηγορήσει τους υπόλοιπους έλεγε ΄΄ είχα τρία αγόρια, το ένα το εδικαιούτο η πατρίδα ΄΄.

Την επόμενη χρονιά η αδελφή του θα γεννήσει το πρώτο της παιδί. Ο γαμπρός  του είπε ότι θα το ονομάσει  Νίκο προς τιμή του Θείου του. Σήμερα ο Νίκος είναι καρδιολόγος στην Πάτρα και μαζί με τον αδελφό του Αλέξη που είναι γιατρός στη Σαντορίνη  και όλη την οικογένεια  συμμετέχουν κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Αυγούστου, στο μνημόσυνο που οργανώνει και τελεί η ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ.

 

ΜΙΧ ΚΟΥΣΟΥΛΙΔΗΣ

Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας απενεμήθη στον Νικόλαο Παπαγεωργίου το Μεταλλείο Ανδρείας και με Προεδρικό Διάταγμα του απενεμήθη ο βαθμός του Αντιστράτηγου.

Στην Κύπρο, στην περιοχή που ο ήρωας μας έδωσε την ζωή του, υπάρχει στρατόπεδο πεζικού που φέρει το όνομα του, καθώς και οδός στην κωμόπολη Κάτω Πύργος Τηλλυρίας. Κάθε χρόνο  με την παρουσία του Υπουργού Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας τελείται το μνημόσυνο των ηρώων.

Ενα μικρό αφιέρωμα για την μαρτυρική γή που έπεσε ο ήρωας από την Αννα Βίσση